NL        Barbara Leclercq wisselt tussen tekenen en keramiek, waardoor ze in staat is om te reflecteren over het object-ruïne-object in een dubbele beweging die zowel de fundering als de ineenstorting omvat. Ze beschouwt de ruïne als een vruchtbare bodem waarop ze speculeert en herconfigureert. Daardoor ontstaan alternatieve versies die mogelijk worden gemaakt door de langzame ontwikkeling van beide processen. Het resultaat is een raadselachtig en veelvoudig landschap met Leclercq als verteller én als architect. Haar betoverende werken zijn enigmatische landschappen, waarbij de grondstoffen van architecturale elementen tot leven lijken te komen. Geleende elementen en vormen worden zo geherformuleerd in nieuwe constructies, waar geologische fenomenen, artefacten en architectuurstijlen samensmelten in symbiose. Deze creaties bieden een meerlagige ervaring: ze brengen niet alleen een boodschap over, maar bieden ook de mogelijkheid om het verhaal te herschrijven.


EN         Barbara Leclercq switches between drawing and ceramics, allowing her to reflect on the object-ruin-object in a double movement that encompasses both foundation and collapse. She considers the ruin as fertile ground on which she speculates and reconfigures, creating alternative versions made possible by the slow development of both materials. The result is an enigmatic and multiple landscape in which Leclercq acts as both narrator and architect. Her enchanted works are bewildering landscapes in which the raw materials of architectural elements seem to come to life. Borrowed elements and forms are thus reformulated into new constructions, where geological phenomena, artefacts and architectural styles merge in symbiosis. Her creations offer a multilayered experience: not only do they convey their intrinsic message, but also offer the possibility of rewriting the narrative.