NL        Max Hooper Schneider is oorspronkelijk opgeleid als marinebioloog en landschapsarchitect. Zijn werk bestaat uit natuurlijke objecten gecombineerd
met artificiële organische vormen. Ze genereren samengestelde ecosystemen die meer aanvoelen als een belevenis dan als een inert object, waarbij de vitrine eerder fungeert als een opening dan als een afsluiting. De kunstenaar opent kritiek op de menselijke centriciteit en het positivisme. He werk dient als een instrument om de betekenissen die door de mensheid zijn toegewezen, te problematiseren in plaats van te vieren. Schneiders miniatuurlandschap toont een alternatieve realiteit van een post-humane wereld, waarin een zee van snoepgoed oprijst tot een berg van verschillende exotische fruitsoorten. Het diorama is een simulatie van een muterende ecologie waarbij de onderlinge verbindingen tussen verschillende werelden, materie, organische en anorganische entiteiten worden benadrukt. Volgens Schneider zelf verwijst zijn werk naar “trans-habitats” die worden gecreëerd door voortdurende morfogenese en autopsie.


EN         Originally trained as a marine biologist and landscape architect, Max Hooper Schneider’s work consists of natural objects combined with artificial organic forms. They generate composite ecosystems that feel more like an event than an object, with the display case acting as an opening rather than a closure. The artist opens a critique of human centricity and positivism. The work serves as a tool to problematize rather than celebrate the meanings assigned by humanity. Schneider’s miniature landscape depicts an alternate reality of a post-human world, in which a sea of candy rises to a mountain of various exotic fruits. This diorama is a simulation of a mutating ecology highlighting the interconnections between different worlds, matter, organic and inorganic entities. According to Schneider, his work refers to “trans-habitats” created through ongoing morphogenesis and autopsy.